4 εποχές
- vicki rapti
- 27 Ιουν 2015
- διαβάστηκε 1 λεπτά

Ήλπιζα
Το ωραίο καλοκαίρι θα ξεσπούσε θα ξέβραζε θα κατάκαιγε τους αρμούς των δισταγμών.
Το καστανό φθινόπωρο
θα έθαβε μαζί του της λύπηςτα οξέα του πόνου τα λίπη του μόχθου την ξέρα.
Το χειμωνιάτικο λευκό
θα χρωμάτιζε
τα αδιάφανα αδηφάγα μάτια των ελαφρόμυαλων μεσόκοπων κυνηγών του παρελθόντος Το πράσινο της Βικτώριας
θα άνοιγε
τα παράθυρα της ακραίας λησμονιάς και θα έφερνε πίσω τουςτελευταίους νοσταλγούς
των εγκαταλελειμμένων
σουραυλίων.
Ήλπιζα
Μη!
Πω! Τε θλασμένη Θλιμμένη/θαμμένη. Bασιλική Ράπτη από τη συλλογή Transitorium, 2015
Πρόσφατες αναρτήσεις
Εμφάνιση όλωνΛυκόφως στο περιβόλι με τις αγριοαχλαδιές Απόλαυση η αναρρίχηση στα δέντρα Τα τεντωμένα κλωνάρια σαν φλογέρες Αρχίζουν φλογερές...
Στην ΤΚΤ Ενώ βάδιζα προς τον πόλεμο Το βλέμμα σου Ράγισε τη σιωπή χιλιετηρίδων. Ο τρόπος ο δικός σου Έχει φωλιάσει Στο μυαλό μου. Η...
Ο πόνος Τη δική του ιστορία Γέννησε Πάνω στις ουλές από τον Χρόνο Προσώπων νέων Που μαρμάρωσαν. Όντα γοητευμένα από τον θάνατο Θύτες και...
コメント